العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان حضرت - شعیب ابن صالح
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 

در محضر آیت الله العظمی بهجت رضوان الله (1)

جمعه 89 آبان 7 ساعت 1:45 عصر

                                                                 

 بسم رب المطهر الارض

السلام علی عبادی المخلَصین

قبل نوشت:

همه ما میخواهیم بهترین زندگی را داشته و همیشه در راحتی آسایش باشیم،انسان همیشه راحت طلب هست!!! اما راه را اشتباه طی میکنیم! بگذارید راحت عرض کنم ما همیشه دنبال سراب میرویم 

 تمام غرایز مانند تشنگی در بیابان بی آب و علف هست ،ما تشنه تشنه دنبال سراب می رویم!تمام گناهان سرابی هستند،تا آن زمانی که از دور میبینیم حقیقت دارد یعنی آنچیزی که میبینیم و فکر میکنیم حقیقت دارد اما وقتی رسیدیم بهش ناپدید میشود شاهد این مسئله در قرآن ذات اقدس حضرت اله در سوره رعد آیه 17 آمده است.که باطل مانند کف روی آب هست؛رویه کف رطوبت هست و نم دارد به همان اندازه وجود دارد اما داخلش تهی و خالی هست!این سراب ها هم مانند کف هستند آنچیزی که ما میبینیم حقیقت دارد میبینیم اما وقتی بهش میرسیم تهی هست!پس در مواقع تشنگی چه باید انجام بدیم!!محال است محال است کسی با شیوه انجام کار حرام و پیمایش ازین سراب به سراب دیگر رفع عطش کند اصلا نه منطقی هست نه علمی !شما در بیابان ازین طرف به آن طرف بدوید آیا سراب حقیقت پیدا میکند؟!اگر میبینید که زندگی افرادی که از راه حرام لذت جویی میکنند فریب ظاهر را نخورید چرا که همان اتلاق و دیدن سراب هست چون سراب را دارد میبیند آب را دارد می بینید اما آخر کار تهی را لمس میکند،اما افرادی تا آخر عمر هم دنبال سراب می روند هیچوقت آرامش نمیابند!!!اگر در زندگی انبیاء و ائمه علیهمالسلام دقت بفرمایید بسیار سختی داشتند بسیار آزار و اذیت حتی شهادت و قطعه قطعه شدن اما همیشه- ما رایت الا جمیلا-کارشان بوده است برای همیشه آرامش داشتند،کار حلال همیشه آرامش بدنبال دارد

بگذارید مثال قابل لمس بزنم،ما سخت افزار هستیم باید یک سیستم عامل باشد که ما بتونیم ران (اجرا) بشیم حالا ما چه خودمان را به این طرف آن طرف بزنیم چه قبول نکنیم و چه قبول بکنیم سیستم عامل زندگی ما دین هست،دین موهبت الهی هست وگرنه ما مجبور بودیم  مکررا هی راه ها رو بپماییم تا راه حلال را پیدا کنیم ،نه عمرمون جواب میداد نه همیشه راه درست را می رفتیم!!!همیشه دچار مشکل بودیم.آخرشم نمیتوانستیم به حق برسیم واقعا فکرش را بکنید!!! اما انسان همیشه ناسپاس کفور نعمت هست،این نعمت ها براحتی به ما رسیده و ما همش داریم گلایه میکنیم!!!

اما دین بهتر و نرم افزار سیستم عامل بهتر الان در بازار ببنید اول سیستم عامل داس و ویندوز 95 و 98 ...تا ویستا هیچکدام کارایی لازم را نداشت اما ویندوز سون جامع همه این ها هست چرا که فعلا همه نیاز ها را برطرف میسازد البته با توجه به پیشرفت بشر این ویندوز توانست عرضه شود.!!!خب شما حساب کنید اگر همون اول ویندوز سون می آمد کسی نمیتوانست کار کند یا خیلی به سختی میشد کار کرد..البته مجبور شدم این مثال بزنم که کمی شبیه باشد،حالا شما فرض کنید از اول دین اسلام از طرف ذات اقدس حضرت اله عرضه میشد چه میشد!!!هنوز خداوند را قبول نداشتند !!!

حالا ما همه این ها را میدانیم و قبول هم داریم اما بعضی وقتا کم میاریم میخواهیم رها کنیم سر در گم میشویم و حیران می چرخیم انگار درها بسته است!!میدانید چرا؟چون ما فقط شنیدم و عمل نکردیم فقط هی شنیدیم و عمل نکردیم همین عمل نکردن ما باعث شده که مسائل اون لذت اولیه و قبح را نداشته باشد و هم احساس خستگی کنیم و کلیشه ای به نظر بیاد اگر ازهمان اول تا بعد از شنیدن و خواندن عمل کرده بودیم این طور نمیشد!!!حالا به چیزهایی که میدانیم عمل کنیم کارمان درست میشود!

خب حالا قضاوت با خود شما ...!

______________________________________________________________________________________________________________________________________________

پرهیز از تمامی گناهان،مقدمه نیل به درجات کمال و یقین

برای رسیدن به درجات کمال و یقین، قطعا تنها ورع از محرمات کفایت نمیکند،نه تنها ورع از سبعه موبقه از کبایر مانند شرک و قتل نفس و...،بلکه ورع از چهل محرم که در کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام ذکر شده است ،نیز کفایت نمی کند،بلکه یک نگاه تند که سبب ایذای یک مومن و یا هتک حرمت او شود حرام است‍؛هم چنین یک تبسم به اهل معصیت که موجب تشویق او برگناه باشد ،حرام است.بنابراین ،کسی که میخواهد به درجات کمال و یقین نایل گردد،باید از این گونه گناهان هم پرهیز نماید.

به فکر علاج خود نیستیم!

درد را می دانیم،به فکر علاج خود نیستیم!دوا را هم تشخیص می دهیم،چنان که قرآن شریف می فرماید:

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا سپس پلیدکارى و پرهیزگارى‏اش را به آن الهام کرد(سوره مبارکه شمس،آیه 8) 

ولی به فکر علاج خود نیستیم!

چه کنیم که معرفت به نوارنیت ائمه-علیهم السلام-نصیبمان گردد؟

در آیه شریفه ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزیده بودیم به میراث دادیم پس برخى از آنان بر خود ستمکارند (سوره مبارکه فاطر،آیه 32) مراد از  مِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ   کسی است که معرفت ائمه علیهم السلام را نداشته باشد. 

اما این که چه کنیم که معرفت به نوارانیت ائمه علیهم السلام نصیبمان گردد بعد از نمازها بخوانیم و بخواهیم:  

اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ
فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ
لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَکَ
اَللّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ
فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ
لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ
اَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ
فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ
ضَلَلْتُ عَنْ دینی

______________________________________________________________________________________________________________________________________________

منبع:کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت ره، 700 نکته ،محمد حسین رخشاد،انتشارات موسسه فرهنگی سماء

نوشته شده توسط : شعیب ابن صالح

نظرات دیگران [ نظر]